کد خبر: ۲۵۹۰۲۹

تاریخ انتشار کردن: جمعه ۲۴ فروردین ۱۴۰۳ – ۱۰:۱۴

به نقل از بهداشت نیوز، این بیماری یکی از شایع‌ترین اختلالات سیستم عصبی به حساب می‌آید که نخستین بار از سوی دانشمند بریتانیایی، جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و نام وی روی این بیماری قرار گرفت.

در پارکینسون که یک بیماری پیشرونده مزمن است افراد، مبتلا به لرزش در اندام‌ها و کندی حرکت خواهد شد. در ادامه روال بیماری، مبتلایان امکان پذیر دچار اختلالات حافظه و تحول رفتاری شوند. این در شرایطی است که مشکلات روان از جمله استرس و افسردگی نیز در مبتلایان زیاد شایع است و نزدیک به یک سوم این افراد با دیابت دست و پنجه نرم می‌کنند.

دکتر آدیتیا گوپتا، جراح مغز و اعصاب در این باره می‌گوید: این بیماری وقتی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در مغز به اختصاصی در قسمت توده سیاه کم کم از کار می‌افتند یا می‌میرند. این سلول‌ها دوپامین تشکیل می‌کنند که یک انتقال‌دهنده عصبی الزامی برای هماهنگی حرکات بدن است. با افت سطح دوپامین، افراد مبتلا به پارکینسون دچار لرزش، سفتی، کندی حرکت و اختلال در اعتدال و هماهنگی اجزای بدن خواهد شد.

علت دقیق بیماری پارکینسون تا این مدت به طور کامل شناخته نشده است، اما باور بر این است که عامل ژنتیکی می‌تواند در ابتلا به آن نقش داشته باشد.

سن نیز یک عامل خطر مهم در پیدایش این بیماری است. پارکینسون عموما برای سنین بعد از ۶۰ سال مشاهده می‌بشود اما بر پایه آمارها نزدیک به ۵ تا ۱۰ درصد افراد حتی پیش از ۵۰ سالگی هم به این بیماری مبتلا خواهد شد. در اروپا تخمین زده می‌بشود بین ۱ تا ۲ درصد از افراد بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.

چه عواملی می توانند علائم پارکینسون را تشدید کنند؟

به نقل از یورونیوز، در صورت ابتلا به پارکینسون، مواردی وجود دارند که می‌توانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارت هستند از:

۱. استرس: عکس العمل طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که می‌تواند علتتشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بشود.

تکنیک‌های مدیریت استرس همانند تمرکز حواس، مدیتیشن و تمرین‌های تمدد اعصاب می‌توانند با تحکیم و آرام کردن سیستم عصبی به افت این اثرات پشتیبانی کنند.

۲. کم‌خوابی: خواب ناکافی یا بی‌کیفیت، ریتم طبیعی بدن را مختل می‌کند و تبدیل افزایش خستگی و بدتر شدن علائم حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می‌بشود. فراهم کردن عرصه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با پشتیبانی پزشک برای مدیریت علائم پارکینسون زیاد مهم است.

۳. بیماری یا عفونت: هر گونه بیماری یا عفونت می‌تواند استرس بیشتری را بر بدن داخل کند و تبدیل بدتر شدن موقت علائم پارکینسون بشود. برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مهم است که به شدت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مواظب نگه داری سلامت کلی خود باشند.

۴. زمان یا دُز دارو: زمان و دز مناسب داروها برای مدیریت موثر علائم پارکینسون الزامی است. اگر داروها مطابق دستور مصرف نشوند در کنترل علائم امکان پذیر نوسان رخ دهد.

۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه یا کم‌آبی می تواند بر جذب دارو و سلامت کلی تأثیر بگذارد و به طور بالقوه علائم پارکینسون را بدتر کند. نگه داری یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی می‌تواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.

۶. عدم تحرک: فقدان فعالیت بدنی می‌تواند به سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علائم حرکتی پشتیبانی کند. این در حالی است که ورزش منظم و حرکات کششی می‌تواند به بهبود تحرک، اعتدال و کارکرد کلی بدن پشتیبانی کند. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش نیز می‌تواند به افت علائم افسردگی و اضطراب پشتیبانی رساند.

۷. داروهای خاص: برخی داروهای خاص همانند داروهای ضد روان‌پریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی می‌توانند با سطح دوپامین تداخل کرده یا علائم حرکتی را تشدید کنند.