کد خبر: ۲۶۴۶۴۰

تاریخ انتشار کردن: چهارشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۳ – ۰۶:۰۸

به نقل از بهداشت نیوز، افزایش موارد ابتلا به بیماری‌های منتقله از پشه‌ها بر پایه اطلاعات به دست آمده، ناشی از گرم‌تر شدن هوا و به تبع آن، زیاد تر شدن شمار پشه‌هایی است که این بیماری را منتقل می‌کنند.

پشه‌ها امکان پذیر یک مزاحم کوچک به نظر برسند اما این حشرات آزاردهنده از جمله مانع ها تحکیم شده به واسطه تغییرات آب و هوایی برای سپری کردن تعطیلاتی ایمن و مفرح در ایام تابستان به حساب می‌آیند.

تغییرات اقلیمی علتشده تا برنامه‌ریزی برای تعطیلات تابستانی بیشتر از پیش غیرقابل پیش‌بینی و نیازمند بازدید‌های زیاد تر بشود.

در ادامه به برخی از بیماری هایی که از طریق پشه‌ها به انسان منتقل می‌بشود، خواهیم پرداخت.

تب نیل غربی

این ویروس می‌تواند برای افراد مسن تر یا افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده، خطرناک باشد و گمان ابتلای آنان به مننژیت یا التهاب عضلات وجود دارد. این ویروس زیاد تر در کشورهای آسیایی و آفریقایی دیده می‌بشود اما دانشمندان وجود آن را در جنوب فرانسه، ایالات متحده، کشورهای جنوب شرقی اروپا و کانادا هم ثابت کرده‌اند. تا به حال واکسنی در برابر آن ساخته نشده و داروی موثری نیز وجود ندارد.

زیکا

پشه تب زرد و پشه ببری ناقل ویروس زیکا می باشند. این ویروس در مناطق استوایی و گرمسیر همانند آفریقا، آمریکای جنوبی و مرکزی و در فلوریدا و تگزاس نیز وجود دارد. مناطق جنوب شرق آسیا همانند تایلند، ویتنام و فیلیپین نیز از گزند آن در امان نمانده اند. در سال ۲۰۱۵ در برزیل کودکان بسیاری به دنیا آمدند که به بیماری میکروسفالی مبتلا شده بودند. جمجمه و مغز مبتلایان به این بیماری زیاد کوچک تر از حد معمول است.

تب دنگی

پشه های ببری (نام علمی: Aedes albopictus) ناقل تب دنگی هم می باشند. ویروس تب دنگی در قسمت های بزرگی از جنوب شرق آسیا هم وجود دارد. کشورهای افغانستان، شمال استرالیا، آفریقای سیاه، آمریکای مرکزی و جنوبی و برخی از ایالات جنوبی آمریکا نیز از این ویروس در امان نمانده‌اند.

تقریبا ۴۰ درصد از همه انسان‌ها ساکن مناطقی می باشند که خطر ابتلا به مالاریا در آن جا وجود داردفرد مبتلا دچار درد عضلات و مفاصل، سردرد و تب خواهد شد. این چنین به حرف های متخصصان، پیامدهای ابتلای مجدد به این بیماری بدتر از بار نخست خواهد می بود.

لشمانیا

پشه های خاکی ناقل بیماری لشمانیا می باشند. این بیماری در کشورهای جنوبی و مناطق گرمسیر و استوایی وجود دارد. در افغانستان نیز این بیماری وجود دارد. هر سال تا ۱۲ میلیون تن به این بیماری مبتلا می شوند. لشمانیا قابل علاج است اما فرد بیمار که دچار عوارض این بیماری شده، باید فورا به پزشک مراجعه کند. عدم درمان امکان پذیر به مرگ بیمار منجر بشود. واکسن موثری در برابر آن وجود ندارد.

تب سیندبیس

پشه های کولیکس ناقل ویروس سیندبیس می باشند. این ویروس در مناطق آفریقایی وجود دارد اما دانشمندان وجود آن را در کشورهای اروپایی در پشه ها و انسان ها ثابت کرده اند. عوارض ابتلا به این ویروس همانند نشانه های آنفلوآنزا است و فرد مبتلا تب می کند. در زیاد تر موارد سیستم ایمنی بدن می تواند بر این ویروس تسلط کند و عوارض این بیماری بعد از چند هفته فروکش می کند. واکسنی در برابر آن وجود ندارد.

تب زرد

پشه های ببری و برخی از پشه های دیگر ناقل بیماری تب زرد می باشند. خطر گزیده شدن توسط این پشه و ابتلا به این بیماری در ۳۴ سرزمین آفریقایی و ۱۳ سرزمین آمریکای لاتین و مرکزی وجود دارد. فردی که توسط این پشه گزیده شده، نخست تب می کند و عوارض این بیماری شبیه آنفلوآنزاست. اگر این بیماری معالجه نشود، گمان ابتلا به مننژیت و صدمه دیدن اندام های حیاتی انسان وجود دارد. اما در برابر تب زرد واکسن وجود دارد.

چیکونگونیا

ویروس بیماری چیکونگونیا در مناطق جنوبی و شرقی آفریقا و در شبه قاره هند، در جزایر اقیانوس هند و آسیای جنوب شرقی اشکار می شوند. چیکونگونیا با تب اغاز می بشود که طبق معمول بعد از سه روز فروکش می کند. اما درد عضلات که بعد از آن اغاز می بشود نزدیک به یک تا دو هفته به طول می انجامد و سپس از بین می رود. واکسنی در برابر آن وجود ندارد اما فرد بیمار بعد از ابتلا همه عمرش در برابر آن مصون خواهد می بود.

مالاریا

تقریبا ۴۰ درصد از همه انسان‌ها ساکن مناطقی می باشند که خطر ابتلا به مالاریا در آن جا وجود دارد. فرد مبتلا نخست تب می کند. سردرد و درد مفاصل، عرق کردن، تب و لرز و اسهال از جمله عوارض این بیماری است. در جریان ابتلا سیستم عصبی امکان پذیر به شدت صدمه ببیند. هر سال یک میلیون نفر برای ابتلا به مالاریا جان می سپارند. تا این مدت واکسن موثری در برابر آن ساخته نشده است. یقیناً امکان معالجه با دارو وجود دارد.

تب دنگی را زیاد تر بشناسیم

اکثر افرادی که به تب دنگی مبتلا خواهد شد، در ابتدا هیچ علائمی را حس نمی‌کنند. علائم این بیماری در صورت ابراز، طبق معمول بین چهار تا ۱۰ روز بعد از عفونت ظاهر شده و دست کم دو تا هفت روز با بیمار همراه است.

به نقل از یورونیوز، برخی از این علائم، نظیر تب بالا، سردرد شدید، درد پشت چشم و درد عضلات و مفاصل، همانند علائم بیماری آنفلوآنزا می باشند.

در برخی موارد، درد عضلات و مفاصل ناشی از این بیماری به قدری شدید است که علتشده تا به تب دنگی لقب «بیماری استخوان‌شکن» نیز داده بشود.

حتی مقدار مقداری آب به اندازه یک درب بطری برای رشد لاروها یا کرمینه‌های حشرات کافی استاین بیماری برای نزدیک به پنج درصد از افراد مبتلا امکان پذیر به شکل حاد و حتی به طور بالقوه کشنده ظاهر بشود.

تب دنگی در مناطق گرمسیری جهان همانند برخی نقاط آفریقا و آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی، کارائیب، جزایر اقیانوس آرام و برخی مناطق جنوبی آمریکای شمالی شایع تر است.

به حرف های متخصصان، عمل های پیشگیرانه ساده‌ای وجود دارد که می توان آنها را در سفرهای خارجی برای افت خطر قرار گرفتن در معرض نیش پشه‌های ناقل بیماری انجام داد.

از جمله این عمل های پوشاندن بدن به خصوص با لباس‌های روشن است، چون لباس‌های تیره زیاد تر پشه ها را به سوی خود جذب می کنند.

منفعت گیری از مواد دفع کننده حشرات دیگر مسئله پیشنهاد شده در این عرصه است؛ برای این منظور حرف های می‌بشود که بهتر است به جای گزینه‌های مبتنی بر اسانس از محصولات حاوی DEET، IR۳۵۳۵ یا Icaridin منفعت گیری بشود.

پشه‌های حامل ویروس بیماری تب دنگی طبق معمول در طول روز نیش می‌زنند اما احتیاط برای محافظت از نیش آنها در شب نیز الزامی است.

مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های اروپا پیشنهاد می‌کند از پشه‌بند برای تخت خواب و از توری برای در و پنجره‌ها منفعت گیری کنید و تا آنجا که امکان پذیر در اتاق‌های تجهیزبه تهویه مطبوع اسکان اشکار کنید.

بنا به آنچه در این گزارش آمده، باد ناشی از فن‌های قوی در دستگاه‌های خنک‌کننده می‌تواند حشرات را گیج و فرود آمدن آن‌ها را سخت‌تر کند.

از آنجایی که پشه‌ها در آب‌های راکد تکثیر خواهد شد، این زمان را به سادگی در اختیار آنها قرار ندهید. حتی مقدار مقداری آب به اندازه یک درب بطری برای رشد لاروها یا کرمینه‌های حشرات کافی است.

به این علت تا جایی که می‌توانید آب‌های راکد را خالی کنید و حواستان به جمع شدن احتمالی آب‌های راکد در باغچه یا بالکن محل اقامت خود باشد.