کروپنیه و تاونرو در مطالعه با سه بونوبوی نر در مرکز پژوهشی شناخت و حفاظت از میمون‌ها در ایالت آیووا کار کردند. در طول آزمایش، یکی از بونوبوهای نر روبروی تاونرو می‌نشست و یک خوراکی، برای مثال انگور یا بادام زمینی، زیر یکی از سه لیوان روی نهان می‌شد. اگر تاونرو لیوان درست را برمی‌گرداند، بونوبو جایزه را دریافت می‌کرد.

در برخی آزمایش‌ها، تاونرو مستقیماً می‌دید که خوراکی زیر کدام لیوان قرار داده می‌بشود؛ اما در برخی دیگر، دید او با یک تکه مقوا مسدود می‌شد. سپس از مخفی‌شدن خوراکی، او ۱۰ ثانیه صبر می‌کرد و سپس یکی از لیوان‌ها را برمی‌گرداند.

مسن‌ترین بونوبو، میمون نری به نام کانزی، بیشترین تلاش را برای جلب دقت تاونرو به خرج داد. این میمون ۴۴ ساله که همیشه به جستوجو خوراکی خوشمزه است، در طول مطالعه چندین دفعه با اشاره و ضربه‌زدن برای جلب دقت تاونرو و مطمعن از دریافت غذای خود، به او پشتیبانی کرد.

تحقیقات نشان داده‌اند که شامپانزه‌ها می‌توانند تشخیص دهند که دیگران از چیزی بی‌خبر می باشند و بر همین مبنا، روشی ربط خود را تحول دهند. برای مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که شامپانزه‌های وحشی با تشکیل صداهای خاص به اعضای گروه خود که از وجود یک مار در نزدیکی بی‌خبر بودند، هشدار می‌دادند. حرکت شبیهی در نوزادان انسان نیز دیده شده است؛ آن‌ها حتی پیش از توانایی سخن بگویید‌کردن، به چیزهایی که دیگران از آن‌ها بی‌خبرند اشاره می‌کنند.

یافته‌های مطالعه مشخص می کند که توانایی فهمیدن ناآگاهی دیگران و عمل بر پایه آن، به گمان زیادً به آخرین نیای مشترک انسان‌ها و بونوبوها بازمی‌گردد که بین شش تا هشت میلیون سال پیش زندگی می‌کرد. این پژوهش مشخص می کند که خویشاوندان ‌میمون ما می‌توانند حالات دانستن و ندانستن دیگران را بفهمند و از این اطلاعات برای هدایت رفتارهای ارتباطی خود، بدون نیاز به زبان پیچیده، منفعت گیری کنند.

با‌این‌حال، تا این مدت اشکار نیست که آیا میمون‌ها فقط به جستوجو خوراکی می باشند یا انگیزه‌ی بیشتری در کار است. کروپنیه می‌پرسد: «آیا آن‌ها می‌دانند که برقراری ربط، حالت ذهنی فرد روبه رو را تحول می‌دهد؟ یا این فهمیدن بعداً در روال تکامل انسان به وجود آمده است؟» تیم پژوهشی امیدوار است که در آینده به این سوال جواب دهد.

با دقت به این که بونوبوها بومی جنگل‌های جمهوری دموکراتیک کنگو می باشند و به علت از‌بین‌رفتن زیستگاه و شکار، در معرض خطر انقراض قرار دارند، امکان پذیر انجام آزمایشات روی آن‌ها دشوار باشد. کروپنیه امیدوار است این تحقیقات مهم انجام بشود و نشان دهد بونوبوها تا چه حد به انسان‌ها شباهت دارند. او می‌گوید: «بونوبوها نقش مهمی در پشتیبانی به انسان در فهمیدن جایگاه خود در دنیای طبیعی دارند.»