نتایج نشان خواهند داد که PDS 70 و سیاره‌های آن بر سر مواد یکسان موردنیاز برای بزرگ‌تر شدن رقابت می‌کنند. این ستاره از نوع تی ثوری (T- Tauri) است که تنها نزدیک به ۵٫۴ میلیون سال سن دارد و تا ده‌ها میلیون سال دیگر به ستاره رشته‌ی مهم تبدیل نخواهد شد؛ چرا که تا این مدت به شکل فعالی در حال انباشت مواد است. داگ جانستون یکی از نویسندگان مرکز پژوهش‌های اخترشناسی و اخترفیزیک هرزبرگ می‌گوید:

این مشاهدات فرصتی باورنکردنی به ما می‌دهد تا ناظر شکل‌گیری سیاره‌ها باشیم. دیدن سیارات در حال برافزایش مواد به ما پشتیبانی می‌کند به سوال‌های دیرینه درمورد‌ی چگونگی شکل‌گیری و تکامل منظومه‌های سیاره‌ای جواب دهیم. این روال همانند تماشای شکل‌گیری منظومه شمسی در روبه رو چشمانمان است.

پژوهش تازه این چنین شواهدی دیگر از وجود سیاره‌ی سوم را در اطراف ستاره‌ها اراعه می‌کند که PDS 70d نامیده می‌بشود. مقاله‌ای در سال ۲۰۲۴ سرنخ‌هایی را از سیاره سوم اراعه کرد، بااین‌حال عدم قطعیت مینان بسیاری درمورد این یافته وجود داشت. به نوشته‌ی نویسندگان مطالعه‌ی تازه، امکان پذیر سیاره فراخورشیدی فرد دیگر وجود داشته باشد؛ اما می‌تواند یک توده غبار یا یک مارپیچ درونی از مواد باشند.

با این که پژوهش تازه مطالعه‌ای تکمیلی درمورد‌ی سیاره‌ی احتمالی نیست، برخی ویژگی‌های جرم را صرف‌نظر از ماهیت آن محدود کرده است. اگر سیاره سومی وجود داشته باشد، تفاوت قابل توجهی با دو سیاره دیگر دارد. نویسندگان توضیح خواهند داد، اگر انتشار کردن مشاهده‌شده‌ قبلی در طول موج‌های مختصر‌تر برای وجود یک سیاره باشد، این سیاره فرضی ترکیب جوی متغیری با PDS 70b یا c دارد. برای تعیین ماهیت این انتشار کردن به مشاهدات بعدی نیاز است.