در رویدادی بی‌سابقه، نوعی زیاد خودکار از لقاح آزمایشگاهی (IVF) به تولد پیروزی‌آمیز یک نوزاد منجر شد. این روش به‌طور دیدنی وابستگی به دخالت مستقیم انسان را افت می‌دهد و گمان خطاهای انسانی را نیز به حداقل می‌رساند.

لقاح مصنوعی یا خارج از بدن یا به اختصار یا آی‌وی‌اف (In Vitro Fertilisation) فرایندی است که در آن به‌جای آنکه لقاح تخمک و اسپرم درون بدن صورت گیرد، در محیط آزمایشگاهی با یکدیگر ترکیب خواهد شد. این روش به‌اختصاصی برای زوج‌هایی که با ناباروری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، امیدبخش است. اکنون، با ورود فناوری‌های هوشمند و خودکار به این حوزه، امکان انجام این فرآیند با دقت بالا و نظارت حداقلی متخصصان فراهم شده است.

یکی از راه حلهای IVF، تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) است که در آن اسپرم در ظرفی آزمایشگاهی به تخمک‌ها تزریق می‌بشود. این روش طبق معمولً در موارد ناباروری مردانه منفعت گیری می‌بشود، چون اسپرم نیازی ندارد که برای رسیدن به تخمک تلاش کند. سپس رویان حاصل از این فرآیند به رحم منتقل می‌بشود. IVF این چنین می‌تواند با مخلوط‌کردن اسپرم و تخمک‌ها در ظرف آزمایشگاهی انجام بشود. این روش به‌طور کلی شانس پیروزی پایین‌تری دارد؛ اما نیازمند مداخله پزشکی کمتر است.

کوهن و همکارانش برای از بین بردن مشکل خطای انسانی در ICSI، ماشینی ساخته‌اند که می‌تواند ۲۳ مرحله‌ی کلیدی ملزوم برای انجام این روش را انجام دهد. هر یک از این مرحله های توسط فردی با فشردن یک دکمه اغاز می‌بشود، در حالی که او پخش زنده روال کار را مشاهده می‌کند. دلنشین آنکه این نظارت و کنترل حتی می‌تواند از نقطه‌ای دیگر در جهان انجام بشود.

دستگاه کوهن در یکی از مرحله های، از نوعی مدل هوش مصنوعی برای انتخاب سالم‌ترین سلول‌های اسپرم بر پایه ظاهر آن‌ها، برای باروری منفعت گیری می‌کند. در مرحله‌ای دیگر دستگاه، اسپرم را با منفعت گیری از لیزری که دم آ‌ن‌ها را مقصد قرار می‌دهد، بی‌حرکت کرده تا برداشتن آن‌ها آسان‌تر بشود. سپس اسپرم‌ها به تخمک‌های جمع‌آوری‌شده تزریق می‌بشود. رویکرد شبیهی قبلاً آزمایش شده می بود که به دو تولد زنده منجر شد، اما برخی از مرحله های آن توسط دستگاه انجام نشده می بود.

محققان برای آزمایش دستگاه خود، زوجی را که در تلاش برای بارداری بودند، به‌طور اتفاقی انتخاب کردند. بخشی از علت مشکل آن‌ها این می بود که اسپرم مرد به درستی شنا نمی‌کرد. زن این چنین مشکلاتی در تشکیل تخمک داشت، به این علت تخمک‌های اهداشده برای این فرآیند منفعت گیری شد.

محققان به طور اتفاقی از هر هشت تخمک اهداکننده، پنج تخمک را برای بارورکردن توسط سیستم خودکار که چهار رویان تشکیل می‌کرد، تعلق دادند سه تخمک باقی‌مانده با منفعت گیری از روش دستی استاندارد ICSI بارور شدند که همه انها راه اندازی رویان را در پی داشتند.

هنگامی که تیم یکی از رویان‌ها را به رحم زن منتقل کرد، رویان موفق نشد رشد کند، اما رویان دوم به تولد پیروزی‌آمیز منجر شد. جویس هارپر از کالج دانشگاهی لندن، نتیجه را یک مثال عملی شوق‌انگیز می‌داند؛ اما برای تعیین این که آیا این روش به نرخ تولد بالاتر منجر می‌بشود یا خیر، به مطالعات بزرگ‌تری نیاز است که زوج‌ها را به دو گروه مجزا با منفعت گیری از رویکرد خودکار و روش دستی ICSI تقسیم کنند.

هارپر می‌گوید گمان فراگیرشدن IVF خودکار در مختصر‌زمان زیاد نیست، چرا که در اغاز، هزینه‌ اضافی به همراه دارد. بااین‌حال، کوهن امیدوار است که این حالت در آینده بهبود یابد. او می‌گوید: «با بهینه‌سازی، استانداردسازی و ترقی این سیستم، انتظار داریم هزینه‌ها برای بیماران و کلینیک‌ها افت یابد.»