
[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی سودو تکنولوژی
افرادی که در ابتدای بازه وقتی بازدید، دچار بیماریهای خاصی همانند بیماری کرونری قلب یا سرطان بودند، از مطالعه کنار گذاشته شدند. پژوهشگران این چنین بانک ملی اطلاعات مرگومیر ایالات متحده (National Death Index) را بازدید کردند تا موارد مرگ به هر دلیلی و نیز مرگهای ناشی از بیماریهای قلبی-عروقی را شناسایی کنند.
دادههای شرکتکنندگان در نظرسنجی به اطلاعات پایگاه ملی مرگومیر متصل می بود، به این علت پژوهشگران توانستند دادههای مربوط به شراکتکنندگان NHIS را تا آخر سال ۲۰۱۹ با دادههای مرگومیر تطبیق دهند. در کل، در طول دوره مطالعه، ۳۹٬۹۳۵ نفر جان باختند که ۱۱٬۶۷۰ مورد از مرگ و میرها مربوط به بیماریهای قلبی-عروقی همانند بیماری قلبی، دعوا قلبی و سکته می بود.
نزدیک به ۳۲ درصد از زنان و ۴۳ درصد از مردان حرف های بودند که بهطور منظم ورزش هوازی انجام خواهند داد؛ یعنی حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش میکنند. زنان فعال در قیاس با افراد غیرفعال همجنس خود تا ۲۴ درصد کمتر در معرض مرگ ناشی از هر دلیلی بودند؛ اما در مردان فعال، افت خطر مرگ فقط ۱۵ درصد می بود.
زیاد تر بخوانید:
این چنین پژوهش نشان داد که زنان زیاد سریع تر از مردها به مزیتهای بقا دست یافتند. در مردان، بیشترین افت خطر مرگ به ازای ۳۰۰ دقیقه ورزش متوسط تا شدید در هفته دیده شد که معادل ۱۸ درصد افت مرگومیر کلی می بود؛ اما زنان همین مقدار سود را با فقط ۱۴۰ دقیقه ورزش در هفته بهدست آوردند.
زنان در صورت تمرین زیاد تر از این مقدار هم مزایای بیشتری دریافت کردند؛ بهطوریکه با نزدیک به ۳۰۰ دقیقه در هفته به حداکثر مزایا رسیدند. این روال در همه بازههای وقتی ورزش نیز دیده شد، بهطوریکه پژوهشگران دریافتند زنان در همه سطوح تمرین، مزایای بیشتری به نسبت مردان کسب کردند.
نزدیک به ۲۰ درصد از زنان و ۲۸ درصد از مردان حرف های بودند که هر هفته دو یا زیاد تر جلسه تمرین قدرتی همانند وزنهزدن انجام خواهند داد. بااینحال، بهطور میانگین، زنان نزدیک به ۰٫۸۵ جلسه در هفته تمرین قدرتی داشتند و مردان ۱٫۲۵ جلسه. بهطور میانگین، زنانی که دستکم دو بار در هفته تمرین قدرتی انجام میدادند، ۱۹ درصد خطر مرگ کمتری نسبت به زنان کمتحرک یا غیرفعال داشتند. در مردان، این افت برابر با ۱۱ درصد می بود.
مزایای یادشده برای سلامت قلب و عروق حتی زیاد تر هم می بود. زنانی که فعالیت بدنی هوازی انجام میدادند، در قیاس با افراد غیرفعال، ۳۶ درصد افت خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی-عروقی داشتند، در حالیکه این افت برای مردان فعال تنها نزدیک به ۱۴ درصد می بود.
تمرینهای تحکیم عضلات نیز نتایج شبیهی داشت: زنان با انجام این تمرینات، ۳۰ درصد افت خطر مرگ قلبی-عروقی را توانایی کردند، در حالیکه این رقم برای مردان ۱۱ درصد می بود. دکتر گولاتی در او گفتوگو با NPR گفت:
بیشترین چیزی که ما را شگفتزده کرد، این می بود که زنانی که تمرینات قدرتی انجام میدادند، خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی-عروقی را تا ۳۰ درصد افت دادند.
یقیناً پژوهش با محدودیتهایی مواجه می بود. برای مثال دادههای ورزشی شرکتکنندگان خوداظهاری می بود، یعنی پژوهش به درستی و صداقت گزارش فعالیتها از سوی افراد متکی می بود.
زنان با کمتر از نصف زمان ورزش مردان میتوانند به مزایای شبیه برسند
این چنین، پژوهشگران فقط ورزشهای زمان فراغت را بازدید کرده بودند و فعالیتهایی همانند کارهای خانه یا ورزشهایی که در چارچوب شغل انجام میبشود، بهحساب نیامده می بود. علاوه بر این، مطالعه به برخی مشکلات سلامت نهان یا برسینشده در افراد یا تحول روندهای ورزشی در طول زمان دقت نکرده می بود.
بااینحال، نتایج پژوهش با یافتههای شبیه قبلی همراستا است؛ از جمله یک متاآنالیز در سال ۲۰۱۱ در مجله Circulation که در آن بازدید ۳۳ مطالعه نشان داد رابطه نیرومندتری بین ورزش و افت خطر مرگ در زنان نسبت به مردان وجود دارد.
پژوهشگرها امیدوارند یافتههایشان انگیزه بیشتری برای ورزش کردن در زنان تشکیل کند. ورزشهایی که میتوانند شامل تمرینهای هوازی مرسوم یا تمرینهای قدرتی با وزنه یا وزنهبرداری باشند. دکتر کریستین آلبرت، رئیس قسمت قلب در مؤسسه اسمیدت میگوید:
امیدوارم این پژوهش پیشرو بتواند زنانی را که اکنون فعالیت بدنی منظم ندارند، تشویق کند که میتوانند برای هر مقدار تمرینی که برای سلامت بلندمدتشان انجام خواهند داد، سود بسیاری ببرند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]