استنتون داده‌های تاریخی مربوط به رصد نور ستارگان را بازدید کرد و دریافت که جفت پالس شبیهی در سال ۲۰۱۹ این بار در نور ستاره‌ای به نام HD 217014 یا ۵۱ پگاسی به ثبت رسیده است. او بعد از تکمیل مطالعه‌اش، اتفاقات سومِ پالس دوتایی را در نور ستاره‌ای دیگر (HD 12051) در تاریخ ۱۸ ژانویه ۲۰۲۵ شناسایی کرد. این سیگنال‌های پالسی اکنون توضیح مشخصی ندارند.

بااین‌حال، «ست شاستک»، اخترشناس ارشد مؤسسه جست‌وجوی هوش فرازمینی (SETI) در کالیفرنیا درمورد‌ی نسبت‌دادن پالس‌ها به فعالیت بیگانگان احتمالی هشدار داد. شاستک به لایوساینس او گفت:

طی بیشتر از یک قرن قبل، کشفیات نجومی که در ابتدا به موجودات فرازمینی نسبت داده شدند، بعداً اشکار شد که اتفاق‌هایی طبیعی می باشند. با دقت به این سابقه، باید در نسبت‌دادن این پالس‌های نور ستارگان به فرازمینی‌هایی که در تلاش برای برقراری ربط می باشند، احتیاط کرد.

شاستک انتظار دارد هرگونه انتقال داده از سوی بیگانگان، چه نوری، چه رادیویی یا از نوعی دیگر، حاوی اطلاعات باشد؛ چون به حرف های او، بیگانگان هوشمند، زحمت و هزینه‌ی ارسال سیگنال‌های بی‌محتوا به فضا را به خود نمی‌دهند. او اضافه کرد:

از آنجایی که این سیگنال‌ها هم منظم‌اند، هم ساده (دو پالس) و هم تکرارشونده، من زیاد تر از آنکه فکر کنم پای تمدنی بیگانه در بین است، مایلم بگویم با یک اتفاق‌ی اخترفیزیکی روبه رو هستیم، نه تلاشی از سوی تمدنی بیگانه برای فرستادن تلگرام‌های بین‌ستاره‌ای.

بااین‌حال بر پایه بازدید استنتون، پالس‌های نوری منتشرشده از ستاره‌ی HD 89389، «شگفت» بودند. نور این ستاره در یک‌دهم ثانیه، نزدیک به یک‌چهارم افت یافت و بلافاصله به حالت عادی برگشت. مطابق این پژوهش، هیچ اتفاق‌ی شناخته‌شده‌ای نمی‌تواند علتهمچنین تحول سریع و موقتی در روشنایی ستاره بشود.

علاوه بر این، استنتون زمان اندازه‌گیری فوتون‌های ستارگان، از آن‌ها عکس هم می‌گیرد. این تصاویر طبق معمولً عبور ماهواره‌هایی که جلوی نور ستاره را گرفته‌اند، ثبت می‌کنند؛ اما در تصاویر مربوط به HD 89389 چیزی دیده نشد که بتواند پالس‌ها را توضیح دهد. او نوشت:

در هیچ‌کدام از این فریم‌ها چیزی اشکار نشد که مشخص می کند منشأ این پالس‌ها برای مثال برای آثار جوی، نامرئی بوده یا آن قدر دور بوده که قابل شناسایی نباشد.

چندین علت احتمالی برای پالس‌ها در مطالعه بازدید شد، اما تعداد بسیاری از سوال‌ها بی‌جواب باقی ماند. در کنار فرضیه‌ی بیگانگان، توضیحات فرد دیگر همانند امواج گرانشی (موج‌هایی در بافت فضا-زمان) یا ناکامی نور ستاره از روی یک جسم نامرئی فضایی نیز نقل شدند. به نوشته‌ی استنتون:

داده‌های زیاد تر و باکیفیت‌تری نیاز است که برای مثالً می‌توان با آرایه‌ای از تلسکوپ‌ها روی زمین گردآوری کرد. داده‌هایی از یک منبع تازه یا اطلاعاتی از راه حلهای دیگر، احتمالا تنها راه برای حل معما باشند.

مطالعه ۲۳ آوریل در ژورنال Acta Astronautica انتشار شد.