اغاز ماه ژوئیه، اخترشناسان فهمید جسمی مرموز شدند که از محیط بین‌ستاره‌ای درحال حرکت به سمت محدوده‌ی درونی منظومه شمسی است. شناسایی این بازدیدکننده‌ی بین‌ستاره‌ای، اتفاقی زیاد نادر است و تازه سومین جسم تأییدشده‌ای به‌شمار می‌رود که به محله خورشیدی ما داخل می‌بشود؛ اجرامی که تمامشان از سال ۲۰۱۷ به سپس شناسایی شده‌اند.

رصدهای اولیه نشان داده‌اند که دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای کشف‌شده با نام 3I/ATLAS می‌تواند برای دانشمندان زیاد دلنشین باشد. این جسم امکان پذیر از منطقه‌ای کاملاً متفاوت در کهکشان ما آمده و زیاد قدیمی‌تر از اجسام شناخته‌شده در منظومه شمسی باشد. اما مشکلی در مطالعه‌ی آن از نزدیک وجود دارد: این جسم در زمان نزدیک‌ترین فاصله‌اش به خورشید (حضیض)، در سمت دیگر خورشید نسبت به زمین قرار می‌گیرد و رصدش دشوار می‌بشود.

آوی لوب، اخترفیزیکدان جنجالی دانشگاه هاروارد که علاقه‌ای دیرینه به بیگانگان دارد، بلافاصله بعد از کشف سومین جرم بین‌ستاره‌ای، این گمان وسوسه‌انگیز و یقیناً دور از ذهن را نقل کرد که دنباله‌دار امکان پذیر کاوشگری بیگانه باشد که به‌وسیله‌ی تمدنی هوشمند به سمت ما فرستاده شده است.

اکنون، لوب با همکاری دو اخترشناس دیگر، مقاله‌ای نوشته و در آن با الهام از فیلم «۲۰۰۱: ادیسه فضایی» استنلی کوبریک، نظر داده است که از فضاپیمایی حاضر در فضا، برای رهگیری جسم بین‌ستاره‌ای کشف‌شده و آزمایش فرضیه‌ی او منفعت گیری کنیم. فضاپیمای مورد نظر پژوهشگران، کاوشگر جونو ناسا است که به باور آن‌ها می‌تواند زمان پرواز 3I/ATLAS از کنار مشتری، با تحول مسیر خود به این دنباله‌دار نزدیک بشود.

پژوهشگران اشاره می‌کنند که طیف متنوع ابزارهای جونو، از جمله طیف‌سنج فروسرخ نزدیک، مغناطیس‌سنج، رادیومتر مایکروویو، دستگاه سنجش گرانش، آشکارساز ذرات پرانرژی، حسگر امواج رادیویی و پلاسما، طیف‌سنج فرابنفش و دوربین تلسکوپی نور مرئی، می‌توانند از فاصله‌ی نزدیک به بازدید ماهیت دنباله‌دار بین‌ستاره‌ای بپردازند.