یکی از دلایل مهم سقوط شرکت‌های بزرگ، دست‌کم گرفتن رقبایشان است؛ اتفاقی که برای نوکیا و بلک‌بری در برابر اپل رقم خورد. اینتل نیز به همین سرنوشت دچار شد و در حوزه‌ی پردازنده‌ها، AMD و ARM را دست‌کم گرفت.

اپل از پردازنده‌های اینتل به تراشه‌های خودش روی آورد و AMD با پردازنده‌های رایزن خود پیشتاز شد و د همین حال، اینتل در روبه رو با موج هوش مصنوعی آمادگی نداشت.

حالت اینتل حتی از این هم بدتر شده است. تیم آبی در گزارش مالی سه‌ماهه‌ی دوم سال ۲۰۲۵، درآمد ۱۲٫۹ میلیارد دلاری را خبرداد که نسبت‌به سال قبل تغییری نداشت؛ اما حاشیه‌ی سود ناخالص آن از ۳۵٫۴ درصد به ۲۷٫۵ درصد افت یافت و زیان خالص آن از ۱٫۶ به ۲٫۹ میلیارد دلار رسید.

قسمت ریخته‌گری (تشکیل تراشه) اینتل در یک سال قبل فروش ۱۸ میلیارد دلاری داشت؛ اما بیشتر از ۱۳ میلیارد دلار زیان کرد. تشکیل تراشه زیاد پرهزینه است و تحقیقات و گسترش‌ی فرآیندهای تازه میلیاردها دلار هزینه دارد.

اینتل در جذب مشتریان با چالش‌های بزرگی مواجه است؛ چون زیاد تر شرکت‌های بزرگ با شرکت تایوانی TSMC همکاری می‌کنند. یک مدیر اجرایی در KLA (سازنده‌ی تجهیزات ساخت ویفر) آشکار کرد که TSMC با نزدیک به ۱۵ شرکت برای تشکیل تراشه‌هایی با لیتوگرافی ۲ نانومتری خود قرارداد بست. حتی شایعه شده که پردازنده‌های آینده‌ی اینتل یعنی Nova Lake نیز با همین لیتوگرافی TSMC تشکیل خواهند شد.

اینتل در سال ۲۰۰۹ حالت شبیهی را توانایی کرد. AMD توانست با جداکردن قسمت تشکیل تراشه‌های خود با نام Global Foundries، از ورشکستگی نجات یابد؛ اما اینتل به جای جداکردن این قسمت، تصمیم به جذب اندوخته گرفته است.

سافت‌بنک با اندوخته‌گذاری ۲ میلیارد دلاری در اینتل، از خرید قسمت ریخته‌گری آن منصرف شد؛ دولت آمریکا تصمیم دارد پرداخت ۸٫۹ میلیارد دلار پشتیبانی مالی وعده داده شده به اینتل را تسریع کند و در نظر دیگر، انویدیا با اندوخته‌گذاری ۵ میلیارد دلاری به پشتیبانی اینتل آمده است.

با وجود این اندوخته‌گذاری‌ها، تحلیلگران نظرات متغیری دارند. ویوک آریا، تحلیلگر بانک آو آمریکا، قیمت هر سهم اینتل را ۳۴ دلار پیش‌بینی کرده و به آن رتبه‌ی «خنثی» داده است. از نظر دیگر، کریستوفر دانلی، تحلیلگر Citi، امید مقداری به احیای اینتل دارد و می‌گوید این شرکت باید قسمت تراشه‌سازی خود را رها کند.