
[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی سودو تکنولوژی
قرنها است که پرسشی بزرگ ذهن بشر را به خود مشغول کرده است: با وجود میلیاردها سیاره در کهکشان، چرا تا این مدت هیچ نشانی از حیات هوشمند فرازمینی اشکار نکردهایم؟ اکنون گروهی از دانشمندان پاسخی غیرمنتظره برای «سکوت بزرگ کیهان» اراعه کردهاند: احتمالا تمدنهای بیگانه وجود دارند، اما آنقدرها هم که فکر میکنیم پیشرفته یا کنجکاو نیستند و بعد از مدتی کاوش، دست از تلاش کشیده و به انزوا رفتهاند.
بهگزارش گاردین، سناریوی تازه که بر پایهی مهم با گفتن «عادیبودن رادیکال» محکم است، با ایدههای رایج درموردی موجودات فضایی ماورایی که بر قوانین فیزیک تسلط دارند، مخالفت میکند. در عوض، این فرضیه کهکشان را مکانی با شمار اندکی تمدن توصیف میکند که سطح فناوری آنها تفاوت چندانی با ما ندارد.
دکتر رابین کربت، پژوهشگر ارشد در دانشگاه مریلند و از اعضای مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا، نظریهی نقلشده را اینگونه توصیف میکند:
ایده این است که آنها گسترش یافتهتر از ما می باشند، اما نه زیاد زیاد تر. تفاوت در حد داشتن آیفون ۴۲ بهجای آیفون ۱۷ است. این فکر طبیعیتر و محتملتر به نظر میرسد، چون چیزی نامعمول را نقل نمیکند.
– دکتر رابین کربت
فرضیهی تازه در جواب به پارادوکس فرمی نقل شده است؛ تناقضی که بین گمان بالای وجود تمدنهای بیگانه و فقدان هیچگونه شواهد قطعی از آنها وجود دارد. دکتر کربت معتقد است تعداد بسیاری از توضیحات دیگر، از جمله این که زمین یک «باغوحش کیهانی» تحت نظارت است یا این که ما در کهکشان تنها هستیم، بیشازحد خیالپردازانهاند.
جستوجوی هوش فرازمینی (SETI) مدام بر یافتن «آثار فناورانه» متمرکز است. تمدنهای پیشرفته امکان پذیر با ساخت فانوسهای لیزری قوی که از سیارات دیگر قابل مشاهدهاند، وجود خود را آشکار کنند. آنها احتمالا با فرستادن کاوشگرهای رباتیک در سراسر کهکشان یا ساخت سازههای عظیم در فضا برای مهار انرژی ستارهشان، وجود خود را ابراز کنند. حتی امکان پذیر از دیگر سیارات بازدید کنند یا آثار و مصنوعات خود را در سراسر کهکشان پراکنده سازند. همه این کوششها میتواند آنها را برای ما قابل مشاهده کند.
اما اصل عادیبودن رادیکال با این چنین دیدگاهی ناموافق است و سکوت بزرگ را اینگونه توضیح میدهد که تمدنهای بیگانه از نظر پیشرفت فناوری در سطح شبیه با ما قرار دارند. بهحرف هایی کربت: «آنها سریع تر از نور نیستند، ماشینهایی مبتنی بر انرژی تاریک یا ماده تاریک یا سیاهچالهها ندارند. آنها از قوانین تازه فیزیک منفعت گیری نمیکنند.» درنتیجه بیگانگان امکان پذیر بعد از مدتی اکتشاف با کاوشگرهای رباتیک، از دادههای تکراری خسته شوند و دست از کاوش در فضا بردارند.
آرتور سی. کلارک، نویسندهی مشهور علمیتخیلی،، حرف هایی مشهوری دارد: «دو گمان وجود دارد: یا ما در جهان تنها هستیم، یا نیستیم و هر دو به یک اندازه ترسناکاند.» کربت گمان میکند حقیقت امکان پذیر جایی بین این دو باشد؛ «در جهانی بهمراتب عادیتر و به این علت کمتر ترسناک». او اضافه میکند که برقراری تماس با موجودات فرازمینی امکان پذیر تا حدی برایمان ناامیدکننده باشد.
بااینحال، همهی دانشمندان با دیدگاه تازه موافق نیستند. پروفسور مایکل گرت، مدیر مرکز اخترفیزیک جودرل بنک، ضمن استقبال از این نظریه به گفتن یک دیدگاه تازه، انتقاداتی را نیز نقل میکند. او میگوید:
این نظریه نوعی بیتفاوتی انسانی را به کل کیهان تعمیم میدهد. برایم سخت است باور کنم که همه حیات هوشمند تا این حد بیشوق باشد. حتی اگر تمدنها به یک سطح فناوری ثابت رسیده باشند، آن سطح میتواند زیاد فراتر از توانمندیهای جاری ما باشد.
– پروفسور مایکل گرت
گرت در مقالهای که قرار است در نشریه Acta Astronautica انتشار بشود، دیدگاهی متفاوت را نقل میکند: «من زیاد تر متمایل به توضیحی ماجراجویانهتر از پارادوکس فرمی هستم: تمدنهای پسازیستی آنقدر سریع پیشرفت میکنند که از توان ادراک ما فراتر میروال. امیدوارم حق با من باشد، هرچند امکان پذیر نادرست کنم. طبیعت همیشه در گوشهای از جهان غافلگیری تازهای برای ما دارد.»
از نظر دیگر، پروفسور مایکل بولندر، کارشناس سیاستهای مربوط به جستوجوی هوش فرازمینی، به اشیای ناشناس پرنده (UAPs) اشاره میکند و میگوید احتمالا جواب همین اکنون نیز پیش روی ما باشد. به حرف هایی او، اگر حتی درصد مقداری از این اشیا منشأ انسانی نداشته باشند و توانمندیهایی که در گزارشهای متعدد از آنها دیده شده بهوضوح فراتر از فناوری عمومی بشر امروز باشد، در آن صورت، سوال فرمی که میاو گفت ‹دیگران کجا می باشند؟› میتواند پاسخی تجربی اشکار کند.»
مطالعه در پایگاه داده آرکایو انتشار شده است.
دسته بندی مطالب
[ad_2]