شدت خسارت ناشی از برخورد کشتی‌ها به سه عامل مهم بستگی دارد: شدت، اندازه و محل برخورد. این چنین حادثه‌ای می‌تواند دماغه‌ی کشتی را درهم بشکند، مخازن سوخت با میلیون‌ها لیتر را پاره کند یا در نزدیکی ساحل به زیرساخت‌هایی همانند پل‌ها صدمه رساند.

در کشتی‌های باری، گمان افتادن کانتینرها به دریا وجود دارد. در دریا، بزرگ‌ترین نگرانی ورود آب است؛ حفره‌ای در زیر خط آب می‌تواند در صورت ازکارافتادن محفظه‌های ضدآب، کشتی را در چند دقیقه غرق کند.

در مارس ۲۰۲۵ (اسفند ۱۴۰۳ و فروردین ۱۴۰۴)، کشتی باری Solong به نفتکش لنگرانداز Stena Immaculate در سواحل بریتانیا برخورد کرد. این تصادف علتانفجار آتشین و نشت سوخت جت در دریای شمال شد. هر دو کشتی شناور ماندند؛ اما یکی از خدمه‌ی Solong جان خود را از دست داد و تهدید زیست‌محیطی سریع شکل گرفت.

آخرین مطالب

• عینک هوشمند تازه لنوو، نمایشگر پرنور و ترجمه زنده دارد_سودو تکنولوژی
• کشف سه سیاره زمین‌سان با دو غروب خورشید دانشمندان را شگفت‌زده کرد_سودو تکنولوژی
• شیرین گفتن برای چی خوبه: ۲۷تا از خواص شیرین بیان_سودو تکنولوژی
• ایلان ماسک با مطلب‌رسان ایکس‌چت به جنگ تلگرام و واتساپ می‌رود_سودو تکنولوژی
• گوشی پرقدرت تازه پوکو در اغاز رونمایی است_سودو تکنولوژی

کشتی‌های مسافرتی هم در امان نیستند؛ در بوئنوس آیرس، دو کشتی MSC زمان پهلوگیری و در شرایط آب‌وهوایی آرام با هم برخورد کردند که به بدنه‌ها صدمه زد و مسافران را دچار وحشت کرد.

فناوری برای جلوگیری از این چنین حوادثی به کار می‌آید. ردیابی کشتی‌ها بر پایه‌ی رادار و سامانه‌ی شناسایی خودکار (AIS) انجام می‌بشود، اما این سامانه‌ها می‌توانند توسط اپراتورها غیرفعال یا نادیده گرفته شوند.

برتری نخست بعد از برخورد، نجات جان افراد است. در حادثه‌ی Stena Immaculate، مهار آتش و تخلیه‌ی بیشتر از ۳۰ خدمه در دستور کار قرار گرفت. مقام‌ها محدوده‌ای به شعاع یک کیلومتر را برای جلوگیری از تردد دیگر کشتی‌ها اشکار کردند و تیم‌های نجات با منفعت گیری از فوم و سدهای مهار، تلاش کردند مانع گسترش آلودگی سوخت شوند؛ همان رویکردی که در بزرگ‌ترین نشت‌های نفتی تاریخ نیز به‌کار رفته می بود.

Getty Images

بزرگ‌ترین نگرانی به خطرات زیست‌محیطی مربوط می‌بشود. هرچند سوخت جت سمی است اما سریع می‌سوزد، همانند حادثه‌ی بریتانیا که زیاد تر سوخت زمان انفجار شعله‌ور شد. با این حال، سوخت دیزل سنگین مورد منفعت گیری‌ی هر دو کشتی تهدید طویل مدت‌تری تشکیل می‌کرد.

کارشناسان هشدار دادند نابودی زیستگاه‌ها حیات پرندگان دریایی از جمله پافین‌ها و گانِت‌ها را در صخره‌های یورکشایر به خطر می‌اندازد. این چنین، منطقه‌ی هامبر در معرض صدمه قرار گرفت، چون نشت سوخت می‌توانست به جمعیت ماهی‌ها و پرندگان منطقه لطمه بزند. پیش‌تر منفعت گیری از سوخت بانکر در کشتی‌ها تبدیل آلودگی‌های ساحلی و تخریب اکوسیستم‌های دریایی شده می بود.

تحقیقات طبق معمولً بر داده‌های جعبه‌سیاه دریایی (VDR) تکیه دارند که شدت، گزارش‌های رادار و مکالمات پل فرماندهی را ذخیره می‌کند. در حادثه‌ی دریای شمال، داده‌ها نشان داد Solong بدون تحول مسیر با شدت کروز به سمت نفتکش حرکت کرده می بود.

نقش احتمالی آب‌وهوا یا نقص فنی نیز بازدید می‌بشود، اما اغاز کار همیشه با داده‌ها است. هر حادثه به مطالعه‌ای موردی تبدیل می‌بشود تا خطاهای ایمنی و بی‌توجهی به پروتکل‌ها آشکار شوند و برای پیشگیری‌های آینده درس‌آموز باشند.

پیامدهای این چنین برخوردهایی چیزی نیست که به‌شدت از یاد برود و تبعات حقوقی و مالی سال‌ها ادامه دارد. بعد از حادثه‌ی Solong، کاپیتان کشتی به تهمت قتل غیرعمد ناشی از سهل‌انگاری بازداشت شد.

در موارد دیگر، مناقشات حقوقی درمورد‌ی مسئولیت شکل می‌گیرد. وقتی که کشتی Costa Europa در سال ۲۰۱۰ با اسکله برخورد کرد و سه خدمه کشته شدند، اختلاف بر سر نقش بادهای شدید یا خطای انسانی بالا گرفت. این چنین رویدادهایی حتی به تحول سیاست‌ها منجر می‌بشود. برخوردهای دریای چین جنوبی بین کشتی‌های چین و فیلیپین که با کوبیدن یا شلیک آب‌پاش همراه می بود، نگرانی‌های بین‌المللی درمورد‌ی ایمنی و قواعد درگیری را افزایش داد.

برای خدمه، پیامدها زیاد شخصی است. بازماندگان امکان پذیر با جراحاتی مواجه شوند که به آخر حرفه‌ی دریانوردی آن‌ها منجر بشود و خانواده‌های مفقودشدگان بدون جواب باقی بمانند.

تقریباً در هر حادثه، دعواهای حقوقی درمورد‌ی مسئولیت رخ می‌دهد. تعیین نقش بین مالکان کشتی و دولت‌ها دشوار است، چون احتمالا خطاهای انسانی، نقص تجهیزات یا ضعف نظارت عامل باشند.

عملیات جست‌وجو تا وقتی ادامه می‌یابد که امیدی برای یافتن بازمانده وجود داشته باشد. ماموریت‌ی مهم تیم‌های اورژانس، نجات جان انسان‌ها است و رسیدگی به بار یا آلودگی در برتری بعدی قرار دارد. در نهایت، چه درگیری‌های نظامی باشد و چه سفرهای تفریحی، برخوردهای دریایی یادآوری می‌کنند که فناوری هیچ زمان نمی‌تواند خطر را به‌طور کامل از بین بردارد.